همه‌ی ما حداقل یک بار واژه‌های security (امنیت) و یا privacy (حریم شخصی) را شنیده‌ایم چرا که امروزه به دلیل گسترش فضای اینترنت این دو مورد بسیار حائز اهمیت است اما عده‌ای برداشت یکسانی از این دو واژه دارند درحالی‌که دو استراتژی موفق امنیت و حریم شخصی مکمل یکدیگر ولی از نظر مفهومی متفاوت هستند. این دو مفهوم تعیین می‌کنند که در یک سیستم و یا سازمان، کدام اطلاعات به چه روشی محافظت شوند و مسئول این کار چه کسی باشد. با اقداماتی مانند فایروال، احرازهویت، رمزگذاری و… می‌توان در پیاده‌سازی این استراتژی‌ها موفق بود. در ادامه برای آشنایی بیشتر به تفاوت اساسی امنیت و حریم شخصی خواهیم پرداخت:
حریم خصوصی:
اگر در مورد اطلاعات شخصی هر فرد سوالی بپرسید قطعا با این جواب روبرو خواهید شد که در وهله اول عدم دسترسی سایر افراد به اطلاعات شخصی آنها امری مهم برای آنها محسوب می‌شود. بنابراین هیچ یک از افراد نباید بتوانند بدون اجازه خود فرد به حریم شخصی وی وارد شده و به اطلاعات او دست یابند. افشای اطلاعات هر فرد ممکن است آسیب‌های جدی مانند آسیب‌های روحی و روانی برای کاربران به همراه داشته باشد به‌طوری‌که جبران آن اثرات، غیرممکن باشد. هرچقدر حجم اطلاعات بیشتر شود حفظ حریم خصوصی سخت‌تر خواهد شد بنابراین در تمامی سامانه های مهم مانند بانکداری، ثبت احوال، مراکز بهداشتی و درمانی و فروشگاه‌های اینترنتی که تمامی اطلاعات خصوصی افراد اعم از شماره تماس، آدرس، شماره شناسنامه و… موجود است، حریم شخصی کاربران حرف اول را می‌زند.
امنیت:
امنیت یک مکانیسم دفاعی برای حفظ حریم شخصی است و به شما این توانایی را می‌دهد که دسترسی‌های غیرمجاز را کنترل و از اطلاعات شخصی خود در مقابل تغییر، افشا و … محافظت کنید. مکانیسم‌های دفاعی نه تنها برای حفظ حریم خصوصی و اطلاعات کاربران بلکه برای محافظت از اکوسیستم‌های سازمان، شبکه‌های داخلی و … نیز پیاده سازی می‌شود. هرچقدر کسب و کارها بزرگتر و سخت افزارها و نرم افزار ها پیشرفته تر باشند، این مکانیسم باید با سطح بالاتری پیاده سازی شود. ویروس‌ها، باج افزارها، بدافزارها و… از عوامل مخربی هستند که بر روی مکانیسم امنیت تاثیر می‌گذارند و سعی در تضعیف آن دارند. بنابراین هرگونه مقاومت در برابر آسیب های احتمالی امنیت محسوب می‌شود.
منابع:
پاسخ دهید